13.2.09

Λοιπόν ξεκινάμε

Σήμερα έχω πολλά να πώ. Είναι βλέπετε και η αρχή ενός project που θέλω να ξεκινήσω απο καιρό και έτσι το κεφάλι μου είναι γεμάτο με όλων των ειδών τις πληροφορίες, ταξινομημένες ¨για δώσιμο¨. Καλώς ορίσατε σε ένα χαριστικό παζάρι άχρηστων πληροφοριών. Να σας προειδοποιήσω οτι δεν ξέρω τίποτα απο blogging αν και παρακολουθώ διάφορα blogs απο καιρό, και η μορφή αύτη επικοινωνίας με τραβάει πολύ και απο παλιά. Δυστυχώς λοιπόν, η μορφή και τα χαρακτηριστικά του blog θα βελτιώνονται (φαντάζομαι) ''au fur et à mesure'' δηλαδή σιγά σιγά με την εμπειρία.

Πρίν λίγο χώρισα. Δηλαδή εντάξει, με αυτή την κοπέλα εχω χωρίσει 47563479 φορές τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, αλλά δεν ξέρω, νομίζω οτι αυτή τη φορά είναι διαφορετικό. Χειρότερο.

Στο tvxs.gr το οποίο είναι το site από το οποίο ενημερώνομαι εδώ στα ξένα έχει ενα πολύ αστείο ποστ: ένας δικηγόρος (?) απ την Κρήτη, που συμμετείχε στις κινητοποιήσεις των αγροτών πρίν λίγο καιρό, περιγράφει στο blog του τα γεγονότα με τον πιο αστείο τρόπο που θα μπορούσε. Γλώσσα και ενθουσιασμός 10χρονου παιδιού, βαρύγδουπες εκφράσεις για το πόσο ηρωικοί και άφοβοι ήταν οι κρήτες αγρότες, δραματική περιγραφή του πεδίου μάχης, à la Όμηρος περιγραφή των τρανών κατορθωμάτων του ηρωικού νομάρχη πειραιά Μιχα και της ηρωικής Σχοιναράκη, βουκολικοί ύμνοι στην κρητική ανδρεία αλλά και εκνευρισμός για το ότι ο Μαρκογιαννάκης (ο υπεύθυνος καταστολής του κράτους) είναι και αυτός κρητικός. Το κερασάκι στην τούρτα, το απόσπασμα του οιδίποδα. Ξεκαθαρίζω οτι δεν γελάω με το γεγονός των κινητοποιήσεων αλλά με την ηρωική ανταπόκριση του blogger. Διαβάστε: http://www.tvxs.gr/v4831. (<<η καταπληκτική ιστορία του blogger των αγροτών>> χέχέ)

Αύριο και μεθάυριο θα περάσω 2 μέρες στο βουνό. Δεν πιστεύω σε κανένα θεό (ο,τι πιο κοντινό σε θεό έχει υπάρξει ποτέ είναι ο Mozart και ο Reinhold Messner) όμως το βουνό μου ασκεί μία ξεχωριστή εππιροή σχεδόν μεταφυσική. Η ηρεμία, η ησυχία, το φώς, η ωραία θέα, η αδρεναλίνη, το άγγιγμα των ορίων, στέλνουν μακριά ο,τι μπορεί να με απασχολήσει. Και τους νεοναζί που κερδίζουν παντού έδαφος, και το πως θα βγάλω το μήνα, και τον πατέρα μου που θα θεραπευτεί πια απ αυτό το μελάνωμα, όλο το φλερτάρει αλλά κάτι γίνεται, και το project που έχω να παραδώσω και τα πάντα. Καλά και κακά. Σαν διαλογισμός.

Προτού περάσει καιρός και το ξεχάσω, κατάληψη της Λυρικής. Όσοι με ξέρουν θα ξέρουν το πάθος μου για την όπερα, και το γεγονός οτι έχω επισκεφθεί πολλάκις την Λυρική σε μέρες κανονικής λειτουργίας. Όμως τίποτα δεν συγκρίνει την εμπειρία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, με αυτή που έζησα στην Εξεγερμένη Λαική Σκηνή, τις μέρες που επισκέφθηκα την κατάληψη. Πρώτη φορά αυτοοργανωμένη κατάσταση τοσο...οργανωμένη, χωρίς όμως τα κακά της οργάνωσης. Αυτό που με συνεπήρε ήταν η ύπαρξη μίας συμπεριφοράς που διέπει την κοινωνία που ονειρεύομαι. Η οργάνωση δεν ήταν υποχρέωση απο ένα αφεντικό με βούρδουλα, αλλά δημιουργούνταν απο τον αλληλοσεβασμό και τον σεβασμό προς το μέρος.

Και μιάς και μιλήσαμε για αλληλοσεβασμό και σεβασμό πρός το μέρος να κλείσω ανακοινώνοντας το νέο ιδεολόγημά μου. Αποφάσισα, να πάψω να είμαι ρεαλιστής πολιτικά. Ονειρεύομαι απο καιρό μια κοινωνία με αρχές όπως της κατάληψης της λυρικής, και απο δώ και πέρα θα το έχω και σαν πολιτική πεποίθηση αυτό. Φτάνει ο συμβιβασμός του στύλ <<ωραία ιδέα αυτή όμως σιγά μην πραγματοποιηθεί>>. Αποφάσισα να υποστηρίζω ουτοπικές ιδέες, όχι για να τις πραγματοποιήσω, αλλά για να τις αναπτύξω και να τις ενσωματώσω σε μία κοινωνία καθόλου ουτοπική (και μεταξύ μας όχι και πολύ βελτιώσιμη). Πάνω απ όλα όμως, γιατί τις έχω ανάγκη συναισθηματικά.

Θα ακολουθήσει ποστ στα γαλλικά μάλλον, για τους φίλους μου εδώ στη Λωζάνη, που και αυτοί ΔΕΝ θέλουν να μάθουν τι έχω στο κεφάλι μου.

3 commentaires:

  1. ''au fur et à mesure''
    χαχα ποσο αα αυτη η φραση ειναι εε
    εε ντοχ το ξερεις θα δωσω Β2
    αχ περηφανια αχ
    μαρεσε πλ το ποστ σ
    μαρεσαν οι ουτοπικες καταστασεις σ
    γτ ειμαι σε μια φαση πυ
    οι ιδεες μ δοκιμαζονται τοσο πολυ
    κι απτην αλλη σκεφτομαι νταξ,ειναι πλ νωρις γ ν χω ΔΙΚΙΟ.
    απτην αλλη ομως,δε θελω ετοιμες σωστες ιδεες.
    ¨"δε θελω να μακουσω να σε λεω ουτοπια-γουσταρω να σε νιωθω κοντα μου" με οποιον τροπο.

    θυμαμαι οταν τραγουδουσες "ναιιι τα παιδια ειναι στους δρομους ξανααα"

    ελπιζω πως περνας καλα

    RépondreSupprimer
  2. που σαι ρε πρόκε blogger!!!
    10 μέρες αθήνα μαλάκα και τίποτα...
    άντε καλή αρχή και καλά να περ΄νας εκεί στα 3ένα!!
    έτσι εξεγερμενη λυρικη για πάντα!
    θα σε απρακολου8ώ.

    RépondreSupprimer
  3. Ευχαριστώ για το βάπτισμα του πυρός στα comments.
    @Palm:
    Ρε ειλικρινά σόρυ, γενικά δεν οργανώθηκα και πολύ καλά. Τα λέμε πάσχα :Ρ

    @πάπχια:
    Δεν πιστεύω οτι κάποτε θα έχεις δίκιο γιατι δεν πιστεύω στο δίκιο. Ενδεχομένως να πιστεύεις οτι έχεις δίκιο απλά για πιό πολύ καιρό γιατί θα έχεις ιδέες καλύτερα τεκμηριωμένες και πιό ώριμες (με την καλή έννοια γιατί υπάρχει και κακή). Πάντως στην ελλάδα το να χεις δίκιο, είναι μάλλον κακό σημάδι.

    Μπάι δε ουέι πέρασα ένα τέλειο σ.κ. τελικά :Ρ

    RépondreSupprimer