Simon

Προτού ποστάρω τη συνέχεια του προηγούμενου πόστ, που έχω στα σκαριά, συνέβη κάτι που θέλω να μοιραστώ.

Το παιδί της φωτογραφίας, είναι ο Simon και είμαστε μαζί στη σχολή. Είναι 22 χρονών και πρίν μπεί στην αρχιτεκτονική μαθήτευσε και δούλεψε ως ξυλουργός, τέχνη στην οποία έχει πολύ ταλέντο και πάθος. Ο φίλαράκος αυτός είναι πολύ ιδιαίτερο άτομο, έρχεται απο χωριό όμως έχει πολλά ενδιαφέροντα και γνώσεις, για την τέχνη, τη μουσική, την φωτογραφία και τις επιστήμες. Είναι άνθρωπος ενδιαφέρων και φιλομαθής με πολύ πάθος για την αρχιτεκτονική και τις κατασκευές. Δεν είναι αυτό που λέμε ο κοινός άνθρωπος , και η ζωή του σημαδεύτηκε απο πολλά θλιβερά γεγονότα. Έχασε τον μικρό του αδερφό στα 6 του, όταν ένα αυτοκίνητο τον πάτησε μπροστά στα μάτια του. Στην εφηβεία, έζησε την απόλυτη αππόριψη απο τα παιδιά του σχολείου του, λόγω του οτι ήταν διαφορετικός, ερχόταν απο χωριό, δεν είχε πολλά λεφτά, ωραία ρούχα και αέρα νταή. Κλείστηκε στον εαυτό του και η ψυχή του τραυματίστηκε πάρα πολύ άσχημα.

Γενικώς έχει ενα παρελθόν που τον επιβαρύνει ψυχολογικά, και το πρώτο εξάμηνο στην αρχιτεκτονική του έκανε πάρα πολύ καλό. Γνώρισε παιδιά με πολύ ανοιχτά μυαλά που τον δέχτηκαν (πρόσκαιρα όπως φάνηκε) γι'αυτό που είναι και τον έκαναν να νοιώσει αυτοεκτίμηση και να μοιραστεί πράγματα που δεν είχε μοιραστεί ποτέ ξανά. Όμως αυτή η ''απειρία'' του στις σχέσεις μεταξύ φίλων τον έκανε να κάνει αλλεπάλληλα λάθη και να απομακρύνει τα άτομα απο τη σχολή που ήταν γύρω του στην αρχή του δευτέρου εξαμήνου (εκτός του καλύτερού μου φίλου, του florent, και έμού).

Εδώ και δύο μήνες ο Simon είναι σε βαριά κατάθλιψη, και αυτό το ξέρουμε, και εμείς, και οι άνθρωποι που απομακρύνθηκαν απ'αυτόν. Δεν κοιμάται τα βράδια,τρώει μόνο βλακείες και έχει μείνει πίσω στα μαθήματα. Ως άνθρωπος με πάθος για τη ζωή, πολεμάει, όμως κάθε φορά που νοιώθει καλύτερα, τρώει ένα ακόμα χτύπημα. Σήμερα το πρωί, ο Simon εκλαψε στην αγκαλιά μας, και για πρώτη φορά εξωτερίκευσε με αυτόν τον τρόπο τα συναισθήματά του.
Προσπαθώ όσο μπορώ για να πάει καλύτερα αυτό το παλικάρι, να ξαναβρεί το δρόμο του και να ξεφύγει απο μερικές στρεβλώσεις που προκαλούν την κατάθλιψή του. Ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτό που έγινε σήμερα, και να σας ζητήσω να στέλνετε θετική ενέργεια και ευχάριστες σκέψεις στον φίλο μου τον Simon, γιατί τις χρειάζεται τώρα πιο πολύ απο ποτέ.

Γειά και χαρά.